قوله تعالى: بسْم الله الرحْمن الرحیم بنام خداوند فراخ بخشایش مهربان.
یا أیها النبی اى پیغامبر، اتق الله بر پرهیز باش از ناخشنودى خداوند خویش، و لا تطع الْکافرین و الْمنافقین و نگر فرمان نبرى ناگرویدگان و دو رویان را، إن الله کان علیما حکیما (۱) الله داناى است، راست دانش از همیشه
و اتبعْ ما یوحى إلیْک منْ ربک و بر پى آن مىرو که پیغام میکنند بتو از خداوند تو، إن الله کان بما تعْملون خبیرا (۲) الله تعالى بآنچه میکنید داناست
و توکلْ على الله و پشت بخدا باز کن، و کفى بالله وکیلا (۳) و چون بسنده است الله کارسازى را.
ما جعل الله لرجل منْ قلْبیْن فی جوْفه الله هیچ مرد را دو دل نیافرید در اندرون وى، و ما جعل أزْواجکم اللائی تظاهرون منْهن أمهاتکمْ و الله زنان شما را که از ایشان ظهار میکنید مادران شما نکرد، و ما جعل أدْعیاءکمْ أبْناءکمْ و الله پسر خواندگان شما را پسر شما نکرد، ذلکمْ قوْلکمْ بأفْواهکمْ این پسر خواندن سخن شما است که بزبان خویش مىگویید، و الله یقول الْحق و الله گفتنى گوید و سخن راست و بسزا، و هو یهْدی السبیل (۴) و اوست که راه مینماید و پسندیده پیدا میکند.
ادْعوهمْ لآبائهمْ مردان را بپدران باز خوانید، هو أقْسط عنْد الله آن راستتر است و دادتر است نزدیک الله، فإنْ لمْ تعْلموا آباءهمْ اگر پدران ایشان نشناسید، فإخْوانکمْ فی الدین برادران شمااند در دین و موالیکمْ و اگر شما را مولاست مولا میخوانید آزاد کرده و لیْس علیْکمْ جناح فیما أخْطأْتمْ به و بر شما تنگى نیست در خطا که پیش رفت از شما، و لکنْ ما تعمدتْ قلوبکمْ لکن تنگى در آن است که اکنون بقصد دل کنید و گوئید، و کان الله غفورا رحیما (۵) و الله آمرزگارى بخشاینده است از همیشه.
النبی أوْلى بالْموْمنین منْ أنْفسهمْ پیغامبر سزاتر است بگروندگان ازیشان بخویشتن، و أزْواجه أمهاتهمْ و زنان او مادران ایشانند و أولوا الْأرْحام بعْضهمْ أوْلى ببعْض و خویشاوندان سزاوارتراند بیکدیگر فی کتاب الله در دین خداى، من الْموْمنین و الْمهاجرین از همه گرویدگان هجرت کرده و هجرت ناکرده، إلا أنْ تفْعلوا إلى أوْلیائکمْ معْروفا مگر که با کسان خویش از ناگرویدگان نیکویى کنید در وصیت خویش که کنید کان ذلک فی الْکتاب مسْطورا (۶) این حکم در دین خداى نبشته است بر خلق.
و إذْ أخذْنا من النبیین میثاقهمْ گرفتیم از پیغامبران پیمان ایشان و منْک و منْ نوح و از تو اى محمد و از نوح و إبْراهیم و موسى و عیسى ابْن مرْیم، و أخذْنا منْهمْ میثاقا غلیظا (۷) و پیمان ستدیم ازیشان پیمانى بزرگ استوار.
لیسْئل الصادقین عنْ صدْقهمْ پیمان از بهر آن ستد تا فردا راستگویان را از راستى بپرسند، و أعد للْکافرین عذابا ألیما (۸) و ناگرویدگان را عذابى ساخت درد نماى سخت.